‘Bitch, neem de benen, ipv je stoflap!’
Dat was mijn eerste, inderdaad niet zo aardige, reactie op een stukje Facekookvervuiling dat ik tegenkwam. Het was een slecht vertaalde statusupdate van iemand die ik niet ken en uiteraard niet wil kennen. Een goedbedoeld stukje, dat je vooral moest delen om vrouwen op te vrolijken. De strekking: vrouwen die thuisblijven voor het huishouden, worden ondergewaardeerd (door hun partner). Kan ik me iets bij voorstellen. Het was echter zo’n tenenkrommend, vooroordelen en traditionele rolpatronen bevestigend stuk, dat ik eerst dacht dat ik zonder het te weten een tijdsreis naar honderd jaar terug had gemaakt en vervolgens het eerste dat ik uitbracht dus bovenstaande quote was. Dat mensen delen en er dus achterstaan… Wat mij vooral irriteerde was de suggestie dat huisvrouwen ‘om vijf uur opstaan om het huis schoon te maken, nog voor ze het ontbijt klaarmaken’ en ‘naar hun man kijken en zich afvragen waarom ze van hem houden, terwijl ze ondergewaardeerd worden’.

Ja, niet op waarde geschat worden is pijnlijk. Maarre…heb je geen mond waarmee je kan praten? Ben je willoos? Heb je geen benen om te vertrekken? EN, wie staat er om VIJF UUR op? Om nog wel het huis schoon te maken, om het direct weer rommelig te (laten) maken? Is dat huisvrouwenlogica wellicht? Enne… als je je afvraagt waarom je van je vent houdt, waarom doe je daar dan in vredesnaam niks aan? In heel het vermaledijde stuk zag ik niks terug van vermaak, plezier, eigen dingetjes. Ik werd totaal niet blij van de update, terwijl dat toch echt de bedoeling zou moeten zijn.

Ik hoor je denken. Inderdaad, ik ben geen moeder. Ik blijf niet thuis voor het huishouden. Ik ga eerder pas om vijf uur naar bed.  Ja hoor, ik weet wel hoe het is om niet op waarde geschat te worden. Om in een ongelijkwaardige relatie te zitten. En jazeker, ik zou zeker weten een dijk van een thuisblijfmoeder zijn die het heel allemaal niet zo typisch zou doen. Die naast partner en moeder ook nog mens met wensen enzo is. Jawel, iedereen zou nog steeds aan zijn trekken komen. Ik ben heus heel zorgzaam, dat kan ook zonder dat keurslijf. Trust me.

Anyway, vooral over die vijf uur kwam ik maar niet heen. Werkelijk mensen, wie doet dat? En om te poetsen? Ik vroeg me af waar je mij zo vroeg wél voor wakker mag maken. En, omdat ik van lijstjes maken houd, heb ik met veel moeite een top vijf kunnen bedenken:

1. Gesprekken met vrienden en familie die in een andere tijdszone zitten
2. Verrassingsvakantie
3. Passievolle seks. Zo’n onverwachte, intense vrijpartij waarna we allebei direct weer in een diepe slaap vallen, klef en verstrengeld. Dat je de volgende dag elkaar aankijkt en moet grijnzen. Waaraan ik een beetje beschaamd terugdenk op een saai moment op werk, om vervolgens weer te moeten lachen. OK, iets heel superromantisch waardoor ik me geliefd, gewild, gewaardeerd voel mag natuurlijk ook. Maar die kans is wat kleiner.
4. Eten natuurlijk. Dat je zojuist de meest fantastische pastei/appeltaart/smoothie ever hebt gefabriceerd die echt op dat moment genuttigd moet worden.
5. Spontane en spannende acties. Sterren kijken op  de hei. Proefdieren bevrijden. UFC/MMA/Thai boks wedstrijden. Skinny dippen. Belletje trekken bij je stomme lul van een ex. Alles wat misschien niet slim of echt gepast is op dat moment, maar die mooie herinneringen opleveren en de sleur doorbreken. Ook als dat een brakke day after betekent.