Berichten

Gelukkig worden doe je zo

/in , /door

Waarschuwing: Deze tekst is revolutionair. Het kan heel goed zo zijn dat je, na het lezen en het toepassen van de inhoud, een ander mens wordt. Dat je leven verandert.

Ik heb namelijk het geheim om je leven in eigen hand te nemen ontdekt en ik ga dat nu met jullie delen. Gratis en voor niks!

Dat geloof je niet he? Was te verwachten. Het is eigenlijk ook te simpel om waar te zijn. Bijna. Want effectief is het zeker en ik weet uit eigen ervaring dat het werkt. Het mooie aan deze methode is: je hebt er geen boeken voor nodig. Niks te punten tellen, matjes aanschaffen, lijstjes uit je hoofd leren… geen zweverig gedoe over energie en het universum, visualiseren, plaatjes plakken en machteloos achterover leunend gaan zitten hopen. Welnee!

Het geheim tot een evenwichtig en gelukkig leven zit hem in een handvol uitspraken:

Nee/ Geen zin in/ Nou en

Bedrieglijk eenvoudig! Ja, het is echt zo en ja, ook jij kan het gebruiken. Ik durf namelijk te wedden dat je vaak dingen doet die je eigenlijk helemaal niet wilt doen. Niet op dat moment of op die manier. Omdat je het eigenlijk te druk hebt. Omdat je erdoor niet toekomt aan jezelf. Omdat je het gevoel hebt dat het een verplichting is. Of dat je juist dingen laat omdat je bang bent voor wat anderen dan van je denken. ‘Dat hóórt toch niet?’, dat soort issues.
Dat doe je omdat je jezelf allerlei dingen hebt ingeprent over hoe en wat je moet zijn en doen. Dus maak je drie afspraken op dezelfde dag, ren je van hot naar her, loopt iedereen maar vooral tevreden te houden, verbiedt of verplicht je jezelf van alles, voel je je schuldig als je een zak chips opentrekt en balanceer je permanent op het randje van uitputting en een zenuwinzinking.
En dan al die gedachten waarmee je jezelf teistert. Wat als…

– ze boos op me worden?
– ik niet voldoe aan hun verwachtingen?
– ik ze teleurstel?
– niet iedereen me aardig vindt?
– mijn beslissing gevolgen heeft?
– diegene zich afgewezen voelt?
– ik dus niet de perfecte moeder/neef/werknemer/buurman/klasgenoot/werkgever/oppas/whatever blijk te zijn?

Ja, wat als? Houdt de wereld op met draaien? Zal er oorlog uitbreken? Val je dood neer? Dacht het niet. Dus ik herhaal:Nee. Geen zin in. Nou en.

Voorbeeld:
een interne dialoog: Heb ik deze Mars nodig in mijn leven? – Nee. Hij is ook niet zo heel gezond! -Nou en. Kan ik hem niet beter wegleggen? -Geen zin in.

een externe dialoog: Anouk, kan je mijn overhemd strijken? -Nee. Geen zin in. Maar dan kom ik te laat! –Nou en.

Zo kan iedereen wel duizenden situaties verzinnen. Mannen die met hun vinger in de buurt van verboden lichaamsdelen gaan. Dat laatste stukje stokbrood met kruidenboter opeten terwijl je met een groep bent. Meegaan de hond van een ander uitlaten terwijl je eigenlijk lekker thuis tv wil kijken. Mensen uit the middle of nowhere ophalen en thuisbrengen omdat ze geen rijbewijs hebben en jij toevallig wel. Poepen op andermans toilet. Klusjes van een collega opknappen waar diegene genoeg tijd voor, maar gewoon geen zin in heeft. Dronken op een bar dansen. De supermama uithangen en een ingewikkelde traktatie van zes fases bakken voor de kleuterklas van je kind. Naar een oersaaie voorstelling gaan van je broertje die blokfluit speelt. Boodschappen doen voor en met je moeder.
Uit elke situatie kan jij jezelf voortaan redden. Door gewoon direct en eerlijk te zijn.

Is dat handig of wat? Het kost je niks. Het levert je daarentegen heel veel op. Zeeën van tijd die je normaal verdeed met van de ene plek naar de andere reizen, piekeren over hoe je het allemaal voor elkaar moet boksen, hoe je uit gaat leggen dat je een afspraak niet na kunt komen omdat het gewoonweg niet lukt… Weg met dat juk van verplichtingen en verwachtingen. Doei schuldgevoel en faalangst! Je hoeft mensen niet meer teleur te stellen, want je belooft ze niets. Dat schept ook bij hen veel duidelijkheid en voorkomt dat ze dingen van je verwachten.  Je hoeft niet meer aan een ideaalbeeld te voldoen waarvan iedereen weet dat ie onrealistisch is.

Nee+ geen zin in +nou en= hallo vrijheid, tijd voor jezelf, everybody happy! Gelukkig worden doe je zo!

Waarom wij zeuren

/in , /door

Zeuren: de verschillende soorten
Om erachter te komen waarom wij zeuren en wat je ermee moet, is het belangrijk om zeuren van zeuren te onderscheiden. Eigenlijk is zeuren, geen echt zeuren. Daarom moet je het vanaf nu lezen als ‘zeuren’. Want in jouw oren klinkt het als zeuren, maar dat komt omdat je niet echt luistert. Actie ondernemen wil je al helemaal niet.  Even twee heldere voorbeelden:

–  Waarom nam je niet op?  Waarom kijkt die chick zo naar je? Waarom bel je niet terug? Waar ben je? Waar ga je naartoe? Met wie ben je? Wanneer kom je terug? Wat heb je aan? Wat doe je? Waar ben je nu? Wie is daar allemaal? Hou je van me? Zeg het! En dat keer twintig op een dag….. dat is zeuren.

– Ik vind het niet leuk dat ik je steeds moet herinneren aan het feit dat je sokken niet op de bank, maar in de wasmand horen. Wil je ze (nu eindelijk eens) opruimen (motherfucker!!!) ? Dit is geen zeuren.

Waarom zeuren moet
Allereerst: wij houden niet van zeuren! Totaal niet. Nee echt niet! Het is alleen vaak nodig. Die dirty job nemen wij dan maar op ons, omdat er anders niks gebeurt. Wat er dan gebeuren moet? Nou:

Wat zeuren betekent
Wij zeuren, of eigenlijk herhalen een boodschap, omdat we verandering willen. Dat je iets niet meer doet wat ons kwetst. Dat je de verantwoordelijkheid neemt je kolerezooi op te ruimen.  Dat we echt gehoord worden. Dat soort dingen. We verwachten dus iets. We trekken niet voor niks aan de bel. We weten wel leukere dingen te bedenken dan jou weer proberen iets aan je verstand te peuteren wat wij allang weten en wat echt geen rocket science is. Winkelen bijvoorbeeld, chocolade eten, een boek lezen, in bed liggen… zelfs epileren is spannender.  Ja, vaak kunnen we heel veel over heel weinig praten. Dit is niet zo’n geval.

Ze zeurt! Wat nu?
Stel, je komt in een situatie met een zeurende vrouw ( en eerlijk: die kans is groot) Wat moet je nou?! Niet wat je normaal in eerste instantie geneigd bent te doen. Dus: niet je oren dichtstoppen en je blik op oneindig. Letterlijk en/of figuurlijk met je Playstation, voetbal of porno bezig gaan is ook niet bevorderlijk.
Het best is om gewoon even te luisteren. Wat zegt ze nou eigenlijk en wat wil ze van je? Laat haar weten dat je hoort wat ze zegt. Dan voelt ze zich serieus genomen. En vervolgens doe je er wat aan. Win-win situatie. Ze zeurt niet meer (over dit onderwerp), jij maakt haar blij en vanavond maakt zij jou blij. Geloof me, zo werkt het.

Koester je zeikwijf!
Want,  zolang wij de moeite nemen te zeuren, te herhalen, je ergens op te wijzen, hebben we hoop. Hoop dat je luistert. Dat er iets verandert. Dat je genoeg caret om te luisteren en dingen anders te doen. Zeurt je partner niet meer? Jij denkt dat je gewonnen hebt. Je hebt haar zolang genegeerd en bent lekker je eigen plan blijven trekken, dat je denkt dat ze op heeft gegeven. Dat kan. Het is alleen geen goed teken. Het kan haar dan ook niks meer schelen namelijk. Ze zal ook geen moeite meer doen. Ze voelt zich niet gewaardeerd. De breuk zal nabij zijn. En ondertussen, she might be doin ya best friend.