Suri Shock Therapy
“A-nouk…”
Eén woord. Een woord dat ik dagelijks hoor en zie, het is immers mijn eigen naam. Een heel normaal woord dus, zou je zeggen. Maar niet als zij het zegt. En hoe zij het zegt. Heb ik wat gedaan? Wat heb ik gedaan?! Volgens mij zat ik gewoon te genieten van het heerlijke eten en heb ik haar overladen met -welgemeende- complimentjes.
Ik slik een hap van mijn roti met pompoen door. Gaat wel moeilijk ineens, mijn keel is in één klap kurkdroog. Vóór dat woord was er nog niks aan de hand, waande ik me veilig. Dat is het nou altijd met haar… ik ben de dertig al gepasseerd, maar bij haar blijf ik twaalf en nooit ben ik safe.
*“Ja, tante?”
Ze is mijn tante niet. Maar ik ken haar al jarenlang, het zou niet veel schelen. Ik ben al zo’n twintig jaar bevriend met haar dochter, je maakt dan wel wat mee samen. Bovendien, deze dames noem je altijd tante. Zo gaat dat. Nee, dat is mij van huis uit niet geleerd. Dat vinden dit soort dames ‘brutaal’ en ‘vrijpostig’. In twintig jaar is me dat vaker, en niet zo subtiel, te kennen gegeven. Omdat ik niet altijd voor ruzie ga en altijd in shock was als ze me in een volle kamer te kakken zetten, heb ik me snel aan weten te passen, dus tante it is.
“WAAR is je broek?”
Broek? Welke broek? Ik weet heus wel wat ik draag, ik heb het mezelf namelijk aangetrokken vanochtend. Toch kijk ik naar mezelf. Inderdaad, leg ik uit, ik draag geen broek. Of bedoelt ze soms mijn onderbroek? Die draag ik ook niet, knipoog. She is not amused. Dus leg ik uit dat ik een jurk en onderjurk draag en een dikke panty. Alsof ze dat zelf niet kan zien.
“Oh dit noem jij een jurk?” “Draag je dit niet op een broek dan?”
*“Ja, tante. Dit is een jurk. Dat ziet u toch? Kijk, toen ik zat kroop het op, maar het valt gewoon op mijn knie.”
Ik trek mijn dikke wollen jurk, met een col ook nog eens, recht. Ik ben van top tot teen bedekt. Niks schijnt door… wat zal er nu weer zijn? Enne..waarom verdedig ik mezelf?!
“Meisje, hou op! Heel je toena komt eruit. Ik snap jullie niet hoor. Vind je het gek dat die enge mannen op straat jullie willen pakken. Naar je gaan roepen vanuit auto’s. Wordt je poes niet verkouden?”
Eventjes wil ik erop ingaan. Moet ik nu beledigd zijn, me opnieuw verdedigen? Waarom doet ze nou toch zo… ze kent mij ook al twintig jaar. Schuift me altijd allerlei geks in de schoenen, waarop ik natuurlijk inga. Laat mij me schamen voor dingen die ik niet eens doe. Als er iemand zich bijvoorbeeld NIET bloot kleedt, ben ik het wel. Echt, geef mij eens ongelijk, als ik zeg dat ik trauma’s heb en ik hun zoons niet wil.
Ik besluit het anders te doen. Vertel haar hoe schaamteloos ik inderdaad ben, hoe ik uitdagend over straat ga. Ik trek mijn jurk op, ga voor haar neus staan en schud met alles wat mijn moeder mij heeft gegeven. En draag haar op heel snel nog wat lekkers voor me op te scheppen, dan leer ik haar ook hoe het moet.
Preuts als ze is, reageert ze eerst geschokt. Daarna barsten we samen in lachen uit.
Suri moeders 1973481 – Anouk 1