Als je een website hebt waarbij je niet zo heel anoniem bent, waar toch regelmatig wel iets over seks en sekseverschillen voorbijkomt of waar je een standpunt inneemt dat misschien niet zo genuanceerd en wellicht afwijkend is, dan is een enkele ‘heel erg fanatieke fan’ eigenlijk niet zo heel gek. Dus ik zou me eigenlijk beledigd moeten voelen en me kunnen afvragen: nu pas? Eentje maar? Wat doe ik verkeerd?

Grapje. Stalken is niet leuk. En rare verzoekjes en berichten komen ook echt wel binnen. Maar werkelijk vervelend, grensoverschrijdend? Dat had ik nog niet ervaren.

Totdat ik gisteren in een discussie op Facebook terecht kwam. Een discussie die op zich heel normaal verliep. Een ander, waarmee ik niet in gesprek was, was het niet zo met mij eens. En dus (ja, heel logisch) ging zij over tot posts op andermans pagina waarin ze mij tagde. Met een afbeelding waar ik niks mee te maken heb. Met uitspraken die alleen maar bedoeld waren om mij uit de tent te lokken, te jennen, te kwetsen wellicht? Die niet inging op mijn vriendelijke doch dringende verzoeken mij met rust te laten en dit kinderachtige gedrag achterwege te laten, maar vrolijk verder ging. Waardoor ik natuurlijk notificaties ontving. Dit heeft uren geduurd. Voor wie het wil weten: ik heb uiteindelijk ‘geklikt’ waardoor bepaalde posts door Facebook verwijderd werden, waarop dan weer een nieuwe post door mijn stalkerin gepost werd. Uiteindelijk heb ik de vriend wier pagina hiervoor misbruikt werd, maar ontvriend.

En zo kwam er een einde aan mijn dolle stalkeravontuur. Die gaat mee op mijn levens-cv! Hoewel er geen enkele dreiging vanuit deze persoon kwam en ik geen seconde bang of iets dergelijks ben geweest, vond ik het hoogst vervelend. Het idee dat iemand zo weinig respect voor je heeft, dat diegene je grenzen bewust overgaat en je er vrij weinig kan doen. Toch elke keer die notificaties krijgen, waar je wat mee moet. Ik werd er behoorlijk kwaad om. Waarom doet iemand zoiets?

Natuurlijk ging de discussie over Zwarte Piet. Natuurlijk heb ik geen onvertogen woord gerept, ben ik niet voor het afschaffen van het feest et cetera et cetera. Maar ben ik wel een mafkees en zeurpiet en moet ik opdonderen naar mijn eigen land (?)…

Ik ben van nature een positief mens. Dus ga ik er maar gewoon van uit dat degene die mij besloot lastig te gaan vallen, gewoon niet anders kon. Omdat ik goede argumenten had, omdat er misschien stiekem wel degelijk wat voor mijn visie te zeggen was. Dat diegene eigenlijk er geen speld tussen zou krijgen en dus, gefrustreerd en kortzichtig tot en met, niet in staat was normaal iets te formuleren. Misschien gewoon niks beters te doen heeft of het inderdaad allemaal erg ‘amuserend’ vindt, zoals zij zei.

Ik heb even gedacht haar hier digitaal aan de schandpaal te nagelen. Kijken hoe leuk zij dat vindt. Maar ik heb heel toevallig kort geleden een mindfulness training gevolgd en wil de negativiteit eigenlijk niet nog meer voeden.

Het kan dat ik mij nog bedenk natuurlijk.

Edit: mijn populariteit op de stalkwaardigheid-o-meter steigt gestaag: ik zit nu op drie.