Nou, we hebben het geweten hoor…het schoonmaakpersoneel van een aantal openbaar vervoersbedrijven heeft flink gestaakt. Van half maart tot eind mei. En dat heeft nogal wat effect gehad: ik hoorde mensen over ‘het vuil stond aan mijn knieën’, ik las dat de NS vond dat er serieuze gezondheids- en veiligheidsproblemen ontstonden op bepaalde stations en de reizigers vonden het allemaal ‘niet normaal’ en ‘ontzettend smerig’.

Ik moet zeggen: ik heb er vrij weinig van gemerkt. En ik reis zeven dagen per week met trein, tram en metro. Ja, de wc in de trein stonk nog wat sterker naar pis, maar normaal heb ik daar ook al niks te zoeken aangezien mijn gezondheid mij lief is. De metro was wat meer bezaaid met nauwelijks gelezen gratis krantjes dan normaal (wat ik normaal ook al niet normaal vind). Hebben de vervoerders waarmee ik reis, stiekem dan toch iets aan schoonmaken gedaan? Of waren er meer mensen zoals mijn collega, die uit ellende dan maar een vuilniszak meenam en begon op te ruimen wat anderen hadden aangericht, zodat toch nog veilig/gezond/prettig gereisd kon worden? Gek genoeg werd juist zij aangekeken alsof ze de antichrist zelve was.

Wat ik me dan afvraag is: wat hadden jullie dan verwacht? En nog meer: hoe de fuck kan je het zelf zo smerig laten worden dan? Dat knieënhoge afval is toch niet uit de lucht komen vallen? Die uitpuilende vuilnisbakken poepen toch niet zelf afgedankte boterhammen en lege blikjes uit? Denk je dat je onbeperkt alles maar kan dumpen en dat het vanzelf verdwijnt ofzo?

Het is hetzelfde gevoel dat me onlangs overviel toen ik na Koningsdag met aansluitend huisfeestje in de vroege uurtjes door de verlaten stad naar huis terug fietste. De straat was bezaaid met afval, de tegels waren bijna niet te zien. De spullen die men op de vrijmarkt niet meer kwijt kon en blijkbaar ook niet meer mee naar huis wilde nemen, waren gewoon achtergelaten. De omgeving was één grote vuilnisbelt geworden. Je moet eens om je heen kijken als na de film de lichten aangaan in de bios. In een kleine twee uur weten we van een schone zaal een varkensstal te maken. De medewerker die bij de trap met een vuilniszak staat waar we onze welvaartsresten netjes in kwijt kunnen, kijken we aan alsof het een of andere schlemiel is, als we hem al opmerken.

Blijkbaar is het heel normaal om flink te consumeren en je afdankertjes gewoon achter te laten. Opstaan en niet meer omkijken. We vervuilen er lekker op los en het is allemaal het probleem en de schuld en vooral de verantwoordelijkheid van een ander. Waarom zou je je omgevallen popcorn opruimen? Waarom zou je je Metro of Spits bij het uitstappen gewoon weer terugleggen in de zuilen waar je ze vandaan hebt gepakt, zodat ze niet zomaar, nog kraakvers, afgedankt worden en anderen ze ook kunnen lezen, revolutionair idee he?! Waarom zou je tien meter extra lopen om een afvalbak op te zoeken voor je bananenschil, als je het ook gewoon op de straat of de vloer van waar je ook bent kan gooien? Je ziet het toch zelf niet meer. Anderen ruimen het toch wel op. Daar krijgen ze toch ook voor betaald, ja toch? Je mag al niks meer tegenwoordig. Jouw blikje op die grote stapel maakt ook geen groot verschil…

Laat staan dat je elkaar erop aan kunt spreken. Net als een wc-bezoek in de trein kan je dat maar beter niet doen als je leven je lief is. Dan moet je je vooral met je eigen zaken bemoeien en niet zo moeilijk doen. Of als je, zoals mijn collega, wél je verantwoordelijkheid neemt en gewoon even je handen laat wapperen, word je getrakteerd op verbaasde blikken en opmerkingen.  Als vervolgens een Wubbo Ockels overlijdt en een brief nalaat over hoe wij onze aarde kapotmaken en het echt anders moet en kan, gaan we daar allemaal berichten op Facebook over delen en zijn we het er allemaal zo mee eens en is de man een visionair met een belangrijke Boodschap, met grote B ja.. Alsof we het allemaal nog niet wisten. Alsof we ineens dan het roer om gaan gooien. Alsof dan ineens die tien meter naar die bak niet teveel is. Niet dus. Delen en vergeten is het. Consumeren, wegwerpen en niet meer omkijken.

Het stakende schoonmaakpersoneel heeft (onbedoeld) iets heel anders pijnlijk in de kijker gespeeld: Nederlanders. Vies, niet normaal en ontzettend smerig.