Berichten

Ding dong! U heeft een stalker te pakken

Als je een website hebt waarbij je niet zo heel anoniem bent, waar toch regelmatig wel iets over seks en sekseverschillen voorbijkomt of waar je een standpunt inneemt dat misschien niet zo genuanceerd en wellicht afwijkend is, dan is een enkele ‘heel erg fanatieke fan’ eigenlijk niet zo heel gek. Dus ik zou me eigenlijk beledigd moeten voelen en me kunnen afvragen: nu pas? Eentje maar? Wat doe ik verkeerd?

Grapje. Stalken is niet leuk. En rare verzoekjes en berichten komen ook echt wel binnen. Maar werkelijk vervelend, grensoverschrijdend? Dat had ik nog niet ervaren.

Totdat ik gisteren in een discussie op Facebook terecht kwam. Een discussie die op zich heel normaal verliep. Een ander, waarmee ik niet in gesprek was, was het niet zo met mij eens. En dus (ja, heel logisch) ging zij over tot posts op andermans pagina waarin ze mij tagde. Met een afbeelding waar ik niks mee te maken heb. Met uitspraken die alleen maar bedoeld waren om mij uit de tent te lokken, te jennen, te kwetsen wellicht? Die niet inging op mijn vriendelijke doch dringende verzoeken mij met rust te laten en dit kinderachtige gedrag achterwege te laten, maar vrolijk verder ging. Waardoor ik natuurlijk notificaties ontving. Dit heeft uren geduurd. Voor wie het wil weten: ik heb uiteindelijk ‘geklikt’ waardoor bepaalde posts door Facebook verwijderd werden, waarop dan weer een nieuwe post door mijn stalkerin gepost werd. Uiteindelijk heb ik de vriend wier pagina hiervoor misbruikt werd, maar ontvriend.

En zo kwam er een einde aan mijn dolle stalkeravontuur. Die gaat mee op mijn levens-cv! Hoewel er geen enkele dreiging vanuit deze persoon kwam en ik geen seconde bang of iets dergelijks ben geweest, vond ik het hoogst vervelend. Het idee dat iemand zo weinig respect voor je heeft, dat diegene je grenzen bewust overgaat en je er vrij weinig kan doen. Toch elke keer die notificaties krijgen, waar je wat mee moet. Ik werd er behoorlijk kwaad om. Waarom doet iemand zoiets?

Natuurlijk ging de discussie over Zwarte Piet. Natuurlijk heb ik geen onvertogen woord gerept, ben ik niet voor het afschaffen van het feest et cetera et cetera. Maar ben ik wel een mafkees en zeurpiet en moet ik opdonderen naar mijn eigen land (?)…

Ik ben van nature een positief mens. Dus ga ik er maar gewoon van uit dat degene die mij besloot lastig te gaan vallen, gewoon niet anders kon. Omdat ik goede argumenten had, omdat er misschien stiekem wel degelijk wat voor mijn visie te zeggen was. Dat diegene eigenlijk er geen speld tussen zou krijgen en dus, gefrustreerd en kortzichtig tot en met, niet in staat was normaal iets te formuleren. Misschien gewoon niks beters te doen heeft of het inderdaad allemaal erg ‘amuserend’ vindt, zoals zij zei.

Ik heb even gedacht haar hier digitaal aan de schandpaal te nagelen. Kijken hoe leuk zij dat vindt. Maar ik heb heel toevallig kort geleden een mindfulness training gevolgd en wil de negativiteit eigenlijk niet nog meer voeden.

Het kan dat ik mij nog bedenk natuurlijk.

Edit: mijn populariteit op de stalkwaardigheid-o-meter steigt gestaag: ik zit nu op drie.

Van mij, voor mij (tip!)

Wat zie je er goed uit vandaag, Anouk. De wallen onder je ogen zijn zowaar bijna niet zichtbaar! Je haar zit goed, het valt lekker losjes. En je ruikt heerlijk, zoals altijd. Naar koekjes en koffie vandaag, dat is inderdaad wel anders dan je normale repertoire van suikerspin en regenboog aan fruit, in combinatie met vanille en, als je echt zin hebt, kokos.

Wat lief dat je opmerkt dat ik nieuwe schoenen heb, dat mijn haar anders zit, dat ik ergens verdrietig over ben. Dat we daar over kunnen praten. Dat het niet hoeft als ik dat niet wil. Dat je niks gek vindt. Bijna niks dan. Behalve jezelf, maar dat is juist wel leuk. Je hebt daar gelijk in.

Zo lekker ook dat je je nieuwe baksels altijd met ons deelt. Gemaakt met als speciaal ingrediënt extra veel liefde. Dat je voor ons opkomt. Dat je van alles wel iets weet en we met de gekste vragen bij je terecht kunnen. Dat je altijd alles onthoudt wat we vertellen, al vinden we dat soms vervelend als we het vervolgens zelf graag vergeten en jij ons er –niet geheel subtiel- aan herinnerd. Dat je ook precies weet wie wanneer jarig is, tentamen heeft, afrijdt, met haar hamster naar de huisarts moet enzovoorts enzovoorts. Dat je de laatste tijd dan wel minder attent bent omdat je vervolgens vergeet ernaar te vragen of even een bericht stuurt ofzo, maar dat vergeven we je. Omdat je ons laat lachen. Omdat wij jou mogen uitlachen en je gewoon meedoet.

Voor degenen die denken: die Anouk is nu helemaal gek geworden: nou en. Het is vandaag Complimentendag. En in plaats van alleen maar aan anderen uit te delen of van hen in ontvangst te nemen, geef ik ze lekker aan mezelf. Geen enkele moeite mee. Ik ben mijn eigen grootste vriend en fan. Ik vind mezelf helemaal te gek, want ik ben ook helemaal te gek. Ja, dat is on-Hollands. En ja, dat vind ik een damn shame!

Want wij Nederlanders, wij zijn veel te bescheiden. ‘Doe maar gewoon, dan doe je al gek genoeg’ en dat soort dingen. We vinden het veel normaler om onszelf af te kraken, om constant onszelf te vertellen dat dingen onze eigen schuld zijn, niet goed zullen komen, toch wel zullen mislukken, dat we gaan falen, dat we niet goed genoeg zijn, dat we niet kloppen, dat er heel wat te verbeteren valt, dat we graag iemand anders zouden willen zijn. Met gevolg dat we allemaal ontevreden, bang, gefrustreerd, boos, lamgeslagen zijn. En dat in combinatie met ons kloteklimaat werkt niet echt geluksverhogend, mijn vrienden. Plus dat maakt jullie er ook niet leuker op voor mij. En dat is niet goed, want ik heb mindfulness gevolgd en ik wil Zen het leven door. Dus daar gaan we wat aan doen.

Zullen we afspreken dat jij dalijk, in je pauze op werk, nadat je thuiskomt, als je in een pashokje staat, een etalageruit passeert en voordat je gaat slapen even stilstaat bij hoe fantastisch jij bent? Wat een lief mens, goede buur, harde werker? Dat je prachtige ogen/benen/humor/schoenen/vul zelf in hebt en je uniek een waardevol bent? Ga maar gewoon voor de spiegel staan en kijk jezelf aan. Gooi het eruit, fluister het, zing het. Alles werkt! Doe maar. Schijt of het eerst ongemakkelijk is en je moet lachen. Dan heb je dat in ieder geval vandaag gedaan! Als je dat te moeilijk vindt, plak je gewoon een post it op je badkamerspiegel. Of je agenda. Of als je heel modern bent, laat je met enige regelmaat een zelfverzonnen compliment op je pc of telefoon up-poppen en herinner je je het op die manier.

Zweverig? Misschien. Maar wat heb je te verliezen? Een beetje positiviteit en zelfvertrouwen extra in je leven is nooit weg. En daar maak je het jezelf en mij leuker op. Want het klimaat, dat gaat niet veranderen en ons extra zonneschijn geven. Dus moeten we het zelf maar doen. Wil je anderen inspireren of stimuleren, dan kun je bijvoorbeeld leuke afscheurcomplimentenposters (ik weet niet of dat woord echt bestaat) downloaden en ophangen: http://www.kindovermatter.com/p/kind-over-matters-diy-freebies.html Je mag heus jezelf er ook wel 1, of 2, geven. En ja, ook na vandaag.

Als je het niet voor jezelf doet, dan voor mij. Enjoy 🙂