Als er iets in mijn vriendinnengroep kapot-geanalyseerd is, is het wel de player. De man die er meerdere vrouwen op na houdt. De man die zonder enige moeite een vriendin heeft, een vrouw heeft en nog een scharrel en misschien wel een friend with benefits. Hoe hij dit allemaal kan rondbreien zonder in de knoop te komen is mij nog steeds een raadsel. Het geheim van de player, zeg maar.

Ik heb zelf een keer te maken gehad met een player. Hij was sexy, mannelijk en erg zeker van zijn zaak. Iets te zeker wat mij betrof. Hij had een vrouw in het buitenland, een vriendin in het binnenland en een stuk of wat kinderen. Hij wilde mij er bij en zwoer dat ik verliefd op hem zou worden.  Die zelfverzekerdheid van zo’n man is wel belangrijk. Hij moet je natuurlijk om je vinger winden. En als een vrouw iets sexy kan vinden is het zelfverzekerdheid – niet te verwarren met arrogantie!

Spelletjes spelen. Een goede, doorgewinterde player is hier erg goed in. Mindfucks all the way. Je kan er amper een speld tussen krijgen. Zijn leugens zijn zo goed als waterdicht. Doordat hij je als een prinses laat voelen zal hij jou om z’n vinger winden. Tot op het moment dat je niet meer van hem afkomt. Hij zorgt ervoor dat hij onder je huid komt.  Dat is misschien ook waarom dready zo zeker van zijn zaak was. Hij was smooth, zelfverzekerd en vooral duidelijk. Hij vertelde me eerlijk dat hij honderd-en-een kinderen had en twee vrouwen. Prima, dan ligt de keuze bij mij. Doe ik het wel of doe ik het niet? Ik besloot dit niet te doen. Dat is één playa for life. Ik heb er namelijk een hard hoofd in dat hij dit spelletje opgeeft. Als ik me goed kan herinneren was hij 30. Ik ben nou niet direct op zoek naar de ware, maar ik wil mijn hart niet verliezen aan iemand die nooit van z’n lang zal z’n leven voor mij zal kiezen. Dat is nou niet echt mijn toekomstvisie.

De andere kant zijn de leugenaars. Zij zullen alles doen om te ontkennen dat ze je gebruiken. Of dat ze een vriendin hebben. Je weet wel. De singles forever, maar ondertussen zitten ze gewoon thuis met vrouwtje op de bank als jij dertig smsjes stuurt of 15 keer belt, maar er wordt niet gereageerd. Je weet dat het er iets niet goed zit, maar luister je naar je eigen gevoel? Nee, natuurlijk niet. Het is vast allemaal niet zo erg als het lijkt. Fout! Dat is het dus wel. Er is niks mis met een beetje los en vast scharrelen, maar duidelijkheid is geboden. Het is belangrijk dat je weet waar je aan toe bent, anders gaan je gevoelens met je op de vrije loop. Dat is niet wat je wilt. Liegen en bedriegen, dat is de player. Het enige wat de player doet. Omdat ze je toch willen neuken maar er vanuit gaan dat jij respect hebt voor zijn relatie, liegen ze er liever over. Tenminste, dat zijn mijn ervaringen.

Er zullen vast nog meer gradaties zijn van playa fo’ life. Natuurlijk, ik ben ze gelukkig nog niet allemaal tegengekomen. Alleen één ding, je scharrelt pas wanneer het duidelijk is dat je scharrelt. Want als je denkt dat je seks hebt met iemand, die jou leuk vindt.. tsja. Rumour is: hij vind je helemaal niet zo leuk. Hij vindt z’n vriendin ook niet leuk, want anders zou hij haar niet bedriegen. Of zit er toch meer aan vast?

Het enige wat ik weet is dat ik onder geen omstandigheid contact wil hebben met een playa. Iemand die je warmhoudt tot wanneer het hem uitkomt, iemand die zoet en lief tegen je doet maar ondertussen nog zo’n vijf vrouwen heeft waar hij dat bij doet en nog een leuk vrouwtje op de bank. Nee. Walgelijk. Scharrelen? Prima. Laat het duidelijk zijn dat ik er absoluut niet van houd als er spelletjes met me worden gespeeld.

Een kerel wilt toch ook niet dat er spelletjes met hem worden gespeeld? Wel? Dan ga ik direct aan de slag en ga ik me een slag in de rondte playen.

(mochten er mannen zijn die de drang hebben tot reageren EN players zijn, please do enlighten me wat de fun is om iemand zo te gebruiken en te kwetsen, dat is een vraag die eeuwig blijft bestaan. Ik gok op pure egoïsme)