Ik ken ook nog zoiets.

Deze status heet ‘makkelijk’. De vrouw die zich in deze toestand bevindt, (vaak nadat ze moeder geworden is) draagt tuniekjes met een een grafisch motief, v-hals en een strikceintuur (van Miss Etam). Daaronder een 7/8^e legging en comfortabele, makkelijke schoenen. Haar kapsel houdt ze kort; dat vindt ze lekker fris en ja, makkelijk.
Als ze een bril moet hebben, gaat ze voor een degelijk exemplaar maar wel met een artistieke, ‘hippe’ uitstraling. Met roze streepjes bijvoorbeeld. Verdere opsmuk is aan haar niet besteed: doe maar gewoon, dan doe je al gek genoeg, ja toch? Alles met mate is nog zo’n uitspraak die haar op het lijf geschreven is.
In haar vrije tijd struint ze de folders van de supermarkten af naar koopjes en kiloknallers. Voor vijftig cent fietst ze drie kilometer om. Thuis smeert ze een cracker met lightkaas, want ze is altijd op dieet. Ook als het echt niet hoeft. Daarna gaat ze heel monter aan de slag met haar nieuwste hobby: kaarten maken van theezakjes. Kan ze haar ei in kwijt, is goedkoop en het is nog beter voor het milieu ook!
Ze houdt van Michael Bublé en woensdagavonddramafilms. Ze loopt trouw drie avonden per week hard. De ene zondag eet ze bij haar ouders. De andere bij die van hem. Niet omdat ze dat allemaal wil, maar omdat ze dat… moet?

De grijze, zuinige muis die de gemiddelde Hollandse vrouw heet is totaal gestript van schwung. Van passie. Van sex. Van spontaniteit.  Ze is de nachtmerrie van zowel mannen als vrouwen en ik hoop en bid vurig dat ik haar alsjeblieft nooit, nooit, nooit of te nimmer zal worden.