Een week waarin het pijnlijk maar toch echt duidelijk werd dat de zomer dit jaar gewoon echt niet meer zal komen. Het is koud en nat en ik heb weer een excuus om met de tram te reizen in plaats van de fiets.

Ik heb geleerd dat ik al jaren rond liep met maar 20% zicht links en 12% rechts, maar dat ik wel grote irissen met veel kleur heb en ik mijn ogen heel goed strak wijdopen kan houden (‘elk nadeel heb natuurlijk ze voordeel’). Ik noemde mezelf al die tijd gekscherend blind, maar zover zat ik er dus niet naast!

Als ik nu, met mijn hydrogel-superluchtdoorlatende staaltjes van techniek die ik vroeger gewoon ‘lens’ noemde, over straat ga, word ik misselijk van alles wat ik ineens heel scherp en tot in de verste verte kan zien.  Bomen hebben ineens blaadjes. Mensen hebben gezichten…

Ik ben gedissed door een dakloze die geld vroeg voor eten. Toen ik hem mijn vers bij de Appie gescoorde sandwich met gezonde, energieboostende powerdrank aanbood, haalde ie zijn neus op en zei dat ie niet van kant-en-klaarvoer houdt.

Ik beleefde een jubileum.

De depilator, die ik ineens overal op zag duiken in lovende reviews,  heb ik besteld. Het is natuurlijk een stuk rommel die niet werkt en nooit zal werken. Het ding viel uit elkaar toen ik het lef had op het aan-knopje te drukken en wil sindsdien niets meer doen. Ik had hele dromen over snorloos door het leven gaan. En dat die snor dan geen irritatie, vlekken, bultjes en/of pukkeltjes achterlaat. Ik droom voorlopig, besnord en al, verder. Note to self: hou nou eindelijk eens op met onzindingen kopen!

Na 7 jaar verloren te zijn, is een lief vriendinnetje uit het buitenland weer in het zicht gekomen. De tweede al deze maand en daar ben ik zeer content mee. Lekker kleppen, thee drinken en over vroeger praten. Is er iets leukers?

Ik heb een gat in mijn knie. Past op zich mooi bij die in mijn hand, maar die heb ik stiekem al een tijd niet meer. Uit pure noodzaak, dus gedicht is ie nog niet, dat wel.  Ik speelde met mijn übercute neefje. Ik heb hem per ongeluk laten struikelen en hij viel op zijn gezicht, maar dat heb ik aan niemand verteld. Toen viel ik zelf een gat in mijn knie. En ik heb tot op de dag van vandaag een stijve rug. Sommige mensen zijn geboren om ouder te worden, ik ben gewoon oud aan het worden.

Met dat laatste in mijn achterhoofd ga ik dit weekend eens flink de begonia’s (of zijn het nou gladiolen?) buiten zetten. Nu het nog kan.