Yes yes, it’s ya girl Anoukie, reporting live from the lovely and immense Zuiderpark, The Hague!

Is het geen superheerlijk weer? Weer om verliefd in en op te worden…. om gewoon veel buiten te zijn. Dat is waar ik nu ben. Ik ben bewapend met tijdschriften en een zonnebril. Die zijn heel handig, want:
– ik kan mensen bespieden zonder dat ze het doorhebben
– mensen die je niet wilt zien en/of spreken kan je zo ook omzeilen (tip!)

Een beetje zon en de hele wereld is anders. Vrolijker, mooier, mensen praten ineens weer met elkaar. Je ziet en hoort ineens veel meer dingen, sommigen daarvan zetten je onverwacht aan het denken. Een week lang buiten in parken en op terrassen vertoeven hebben mij het volgende aan hersenspinsels opgeleverd:

– kinderen zijn verschrikkelijk
– mensen die niet tegen alcohol kunnen, LAAT HET IN GODSNAAM STAAN!!. Ken je grenzen. En die van mij.
– op latinhouse feestjes lopen altijd verdomd lekkere kerels rond. Helaas ook bloedmooie meiden.
– mijn signature scents met aardbei, appel en meloen zijn misschien niet zo heel slim om te dragen in de zomer. Bugs be all over me. Ik ga denk ik over op knoflook en citroen.
– mensen die hun verschrikkelijke kinderen niet aan kunnen moeten wel een kutleven hebben. En verdienen meelij. En soms klappen.
– OMG blonde jongens hebben haar van goud op hun armen en benen, fascinerend!
– 75% van de stelletjes out there lijkt elkaar niet eens te mogen, laat staan leuk vinden of… waarderen ofzo
– mijn god ik heb meer zon nodig. ‘Ik ben geel’ gaat niet eens meer op!
– beauty really is in the eye of the beholder.
– ik woon in een prachtige stad. Ik hou van je. Like, seriously.
– biologische klok? Afwezig. Ik houd het bij biologisch.
– nooit gedacht dat ik dit zou zeggen, maar: ik wil een laptop. Ik heb een laptop nodig.

Conclusie: ik doe het allemaal zo gek nog niet. De wereld is mooi. De mensheid ook, an sich. Wat een geluk dat ik niet in een slechte relatie zit. Maar iemand die ff mijn rug in- en mijn ontbijtboterhammen besmeert lijkt me ook wel fijn.