Nieuwe hobby

Wat ik deed afgelopen kerst? Eten, uitslapen, tijd met familie en vrienden doorbrengen: ja. Maar niet meer dan normaal. Wat ik wel meer dan normaal gedaan heb, is films kijken. In bed, op mijn gloednieuwe laptop, met veel te snaaien erbij. Dat was wel nieuw! Hieronder mijn indrukken. Ik zeg niet dat het tips zijn, want sommige films… zucht.. lees zelf maar.

The Woodsman
Over een veroordeelde pedofiel in rehabilitatie. Je ziet hoe hij met zichzelf in de knoop zit, hoe moeilijk een nieuw leven opbouwen gaat na zoiets, hoe hij eigenlijk zijn daad goedpraat, hoe hij wel/niet/wel/niet opnieuw in de verleiding komt en hoe ver hij daarin meegaat… hoewel dit alles wel heel subtiel is. En voordat ik het idee had dat de film echt ergens naartoe ging of er een hoogtepunt (raar woord in dit verband, sorry) aankwam, was de film ineens voorbij. Ik bleef achter met een beetje een raar, onaf gevoel. Hetzelfde gevoel had ik afgelopen zomer bij de film Jagten, die toevallig genoeg ook over kindermisbruik gaat en waarbij ik aan het eind ook niet goed wist wat ik er nou van moest denken.

My Sassy Girl
Wat kan ik hier nou over zeggen? Het is een vage film zoals alleen Aziatische films onbegrijpelijk vaag kunnen zijn. Zo gek, dat het ook alleen Aziatisch kan zijn. Aziaten zijn gewoon een beetje raar namelijk. Ik ben een beetje Aziatisch, dus ik mag dat zeggen. Er wordt heel vreemd in geacteerd, oorzaak en gevolg zijn onnavolgbaar en onlogisch, de jongen waar het om draait wordt geheel onverdiend verschrikkelijk behandeld door het meisje waarom het draait. Niet één, twee of drie keer. Nee. Ontelbaar veel keer. De theater-regel dat het publiek iets na drie keer wel gezien heeft en afhaakt, lappen ze hier mooi aan hun laars. Je wil hem op een gegeven moment door elkaar schudden, zo tenenkrommend slachtofferig is ie. Of je denkt: stik er maar in, blijkbaar wil je het zo. En toch bleef ik kijken. Juist omdat het allemaal zo weird was en ik nou eenmaal Kerstvakantie had. Om vervolgens ‘getrakteerd’ te worden op een zoetsappig, vergezocht einde. Het moet ze nagegeven worden: ik was toch nog verrast!

Fruitvale Station
Gebaseerd op een waargebeurd verhaal. Over een jonge, getroubleerde vader die ondanks alle niet te rooskleurige factoren in zijn leven op het rechte pad probeert te blijven. En dan door onnodig en excessief politiegeweld om het leven komt. Snel en modern in beeld gebracht en met de hoofdrol voor Michael B. Jordan, die als tiener in ongelooflijk briljante hitserie The Wire schitterde en daar ook al onverdiend de kogel kreeg…type casting much? Deed me even denken aan de vergelijkbare zaak rond de doodgeschoten Rishi die nu in Nederland actueel is. De pliesie is duidelijk niet altijd je vriend, daar kom ik meer en meer achter.

Sletvrees
Documentaire van Sunny Bergman. Al haar werk is de moeite waard om te kijken, omdat het heel eerlijk en onbevooroordeeld interessante thema’s onderzoekt. Het draait altijd om vrouwen en beelden en rollen die wij toebedeeld krijgen. In Nederland, maar ook elders ter wereld. Ik vind het altijd mooi om te zien hoe zij zelf ook kritische of indiscrete vragen beantwoordt en ze niet te beroerd is actief mee te doen in het kader van het onderzoek. Zo liet zij zich naakt keuren voor een overijverige plastisch chirurg die graag aan vagina’s sleutelt voor ‘Beperkt Houdbaar’, om maar iets te noemen. Sletvrees gaat dus over de seksuele identiteit en vrijheid van de hedendaagse vrouw. Misschien nog wel interessanter zijn de extra filmpjes, die niet in de docu zijn meegenomen, van stellen en individuën die in een tent plaatsnemen en een boekje opendoen over hun eigen ideeën en gewoonten wat betreft seksuele relaties en gedragingen. Het blijft leuk om een beetje voyeuristisch met anderen mee te kijken en hen met jezelf te vergelijken. Zoals altijd het geval bij Sunny, is deze docu een goede om met je partner of vriendinnen te kijken; kun je meteen met elkaar bespreken wat anders misschien (bewust of onbewust) onbesproken blijft.

Don Jon
Over een Jersey-Shore type. Een vrouwenverslinder die dan toch een relatie aangaat, maar kampt met een ongezonde pornoverslaving. Geen idee hoe ze erbij kwamen om Joseph Gordon- Levitt voor deze rol te casten. Ik vind hem een puike acteur, hij speelt immers in mijn all time favoriete serie én film (respectievelijk 3rd Rock from the Sun en 500 Days of Summer), alleen heb ik erg veel moeite gehad en gehouden hem te geloven als stoere, ietwat platte bink. Waarschijnlijk omdat hij voor mij vooral dat lieve jongetje uit eerder genoemde serie blijft. Toch een fijne, net ff wat anders dan standaard film die, net als Sletvrees, een goede conversation starter kan zijn.

Een nieuwe hobby is geboren! Tips zijn welkom.