Take it like a man

Drie cola met ijs. Ik bestel ze en draai me weer terug om een blik op de dansvloer te werpen. Het is vol en ouderwets gezellig in de kleine, intieme club. Dansende en lachende mensen; de sfeer is relaxed en ik ben uit met mijn twee broeders van andere moeders. Veel te lang geleden, bedenk ik me. Maar dat maakt het wel weer extra speciaal. Ik voel me goed. Ik heb er zin in en de muziek is erg lekker. Ik heb ook nog eens mijn glittergympen aan, dus beter kan het niet worden.

‘Hoi, aan de andere kant naast je staat mijn vriendin. Ga je met ons mee naar huis?’ ‘Heb je weleens met een meisje gezoend?’ ‘Wil je dat?’

Wacht ff. Is dit tegen mij? Voordat ik die vraag in woorden om kan zetten, heb ik het antwoord al. In mijn hand: de hand van de vriendin. Ik bevries. Mijn blik houd ik strak op de dansvloer gericht. Daar zie ik mijn ‘broeders’, die me geamuseerd aankijken. Ze lachen zich kapot. Klootzakken. Wat is hier leuk aan? Waarom ik? Voorzichtig kijk ik de richting van de stem uit. Fuck!

Het is Butch. Zo zal ze vast niet echt heten, maar zo doopten we haar eerder op de avond. Er kwam een heel stevig type vrouw de zaal in. Ze droeg een geblokt houthakkershemd op een baggy jeans en Timberlands. Haar haar in stekels, loopje stoer. Ze viel op. We keken elkaar aan: Lesbo! Overduidelijk.

We trokken nog veel meer conclusies. Dat ze vast shag rookt. Shag onder haar oksels heeft. En op plekken waar wij helemaal verder niet aan willen denken… raar woord ook, shag.

Ze moet hebben gezien dat we naar haar keken, haar van top tot teen opnamen. We keken er natuurlijk ook heel vrolijk bij en een stelletje vormen we ook al niet. Het is te begrijpen dat ze het verkeerd oppikte. Dan krijg je dus dit. Mijn welverdiende straf. Ik bedacht me net nog dat het niet beter kon worden, nou: ik had gelijk. Wat kan het leven toch prachtig ironisch en in balans zijn. Jammer dat ik het lijdende voorwerp ben, dat wel. Hoe dan ook: Butch denkt ook aan shag, maar dan anders.

Een antwoord, dat wil ze ook. Neem ik aan. Ik sta nog steeds hand in hand met de vriendin. Die ik nog niet heb gezien, maar die mij verwachtingsvol aankijkt, dat voel ik. Zo ook Butch. En natuurlijjk mijn broeders. Klootzakken! All eyes on me en ik vind er niks aan. Dus wat doe ik nu? Moet ik gevleid zijn, boos, bang? Die hand loslaten en heel snel, dat lijkt me een start. Dat doe ik dus. Ik kijk Butch aan. Wat een lef. Dat wel.

Ik houd het simpel: ‘Nee’. Draai me weer naar de bar om te kijken waar in godsnaam de drankjes blijven. ‘Jammer. Maar wel een leuke avond verder!’ zegt ze. Ook simpel. Geen gekat. Dat waardeer ik wel. Dus vertel ik haar dat ze meer ballen heeft dan ik ooit bij een man ben tegengekomen, inclusief die twee aan de overkant. En of zij en vriendin soms een colaatje lusten. Waarop we alledrie in keihard lachen uitbarsten.