Jong geleerd…

Juli 1994

We liggen op de heuvel in de zon. Dit is the place to be: Zwembad Overbosch. Met een buitenbad dus en een gat in het hek waardoor wij naar binnen kwamen. Ik ken niemand die gewoon betaalt; binnensluipen is natuurlijk ook veel stoerder. Ik ben twaalf, wat wil je?

Het is een paradijs. Een hemel van softijs, slappe patat en chloor. Hier brengen wij de zomervakanties door. Eindeloos niks doen. Wel in je mooiste bikini natuurlijk, en met je stoerste gedrag.

Ik kijk even op. Het is druk. Iedereen is er, gezellig. Naast mij ligt hij. Mijn eerste echte verkering. Zo’n tien centimeter korter dan ik, meer dan een jaar jonger en een echte spillebeen. Maar hij is zo lief! Hij ruikt lekker. Iets van gras en zonnebrandcrème. We glimlachen naar elkaar. Ik smelt en ga weer liggen. Lekker dicht bij hem.

Hij buigt zich over me heen. Bekijkt me langdurig, bestudeert me. Ik wentel me in de aandacht. In de adoratie. De blik in zijn ogen herken ik niet helemaal, maar dat geeft niet. Ik zie sowieso wazig, kan me niet zo goed concentreren en ben een beetje draaierig. Kan zijn dat dat is omdat ik nog niks heb gegeten maar wel in de zon lig te bakken, maar die rare golfjes in mijn buik zijn ook zeker te danken aan een zwerm vlinders.

Hij komt nog dichterbij. Wat een gelukzalig moment. We kijken elkaar aan. Ik voel dat er iets heel belangrijks gaat gebeuren. Hij opent zijn mond. Ik wacht, ademloos. Het kan nog zo druk zijn, van al het gespetter en gekwetter hoor ik niks meer. Het moment bevriest.

Dan beweegt ie zijn lippen. Het gaat gebeuren! Ik sluit mijn ogen.

Zeg……Anoukie..
Hmmmmm?
Ik zie je snor!